Rakamla 2, yazıyla iki oldu!

Oldu! Rakamla 2, yazıyla iki oldu!

El kadar boyuna bakmadan viyak viyak bağırıp beni manyaklıklardan manyaklıklara sürüklediği ilk günler nasıl geçecek, 40’ı dolacak mı, 6. ayda mucize olacak mı, 1 yaşında kuş konduracak mı derken 2 oldu!

Bunu söyleyince kendimi “teyze” gibi hissediyorum ama söyleyeceğim işte, zaman ne çabuk geçiyor oolum?!

Bu tabirler beni 33 gösterse de Defne 2, ben 22!

Geçen seneki görmemişin kızı olmuş, apartman dairesine 60 kişi koymuş, doğumgünü diye balık istifi yapmış anne deliliğinden aydığımdan (!) kelli, bu sene doğumgününü 3 aşamalı kutladık. Anneanne-dede-Kaan Abiyle 15 gün önce ısınma turları, 18 Mayıs’ta 22lik arkadaşlarımla kafe kutlaması ve 19 Mayıs’ta pazar günü aile pikniği! Ne sağduyu değil mi? Doğumgünü yapacağız diye ne çocuğumuzu, ne kendimizi hiiiç yormadık!

Bu yazının bol fotoğraf içermesini görmemişliğime değil, heyecanıma vereceksin artık. İşte başlıyor!

Süslemeye uğraşırım ama yemekleri kimi bulursam ona yaptırırım geleneğini bu sene de bozmadım. İstikrar önemlidir! Meraklısına sarma da sararım, annem açarsa mantı da yaparım ama Defne’nin doğumgününde değil. O zaman saçıma kim fön çektirecek?

Defne’nin doğumgününü kutladığımız kafe bizim çok sevdiğimiz, bahçesi çok güzel, küçük bir ev-kafe. Yanında park da var, hanfendi kızım, narin elbisesiyle ve babetleriyle pastasını üfler, misafirleriyle sohbet eder, hediyelerini açar, günün sonunda da eğlenmek için oraya gider diye, bu mekan pek bir uygun gelmişti. Hem madem Defne’nin doğumgünüydü, onun sevdiği etkinliklerle dolu olmalıydı. Ben süslemeler için erken gidip, Defne babasıyla sonradan gelince, babası da niyeyse(!) ön kapı yerine, parkın içinden direk bahçeye getirmeye çalışınca tahmin et noldu? Kafeye verdiğimiz paralar boşa gitti! Ben demiştim aslında başta, “termosa çayı koyalım, bizim sitenin arkasındaki parka gidelim, çardakların altında kutlarız, bebelere park, büyüklere spor sahası, oh mis!” diye. Seneye doğumgünü bütçesi, bir termos çay, 30’lu kağıt bardak!

Ailecek pastamızı üflerken pek bir şendik!

Defne 2. yaşında piiillleri ve düdafaları benden çok sevdiğinden pastaya kendi resmimi koymadım, seneye affetmem!

Defne mumlarını kendisi söndürdü. Hemencecik orada kotardı işi. Ay öyle aylar öncesinden çocuğunu havaya sokanlar, mum üflemeye çalıştıranlar, doğumgünü de doğumgünü diye yatıp kalkanlar varmış! Bizde herşey dozunda!

Madem O’nun doğumgünü pasta mıncıklamak serbest. Üstü kirlenirmiş, elbisesi pasta olurmuş hiiiç dert etmem. Rahat anneyim ben. Yoksa daha girişte parkta üstü başı rezil ettiğinden değil!

Pastayı üfleyince doğru parka!

Ay park yanı bahçeli ne güzel fikir, çocuklarla da rahat ederiz diye gururla çağırdığım çocuklu arkadaşlarımdan af diler, yerlerinde oturup iki lokma yiyemedikleri için bu akşam çaya beklerim.

Asıl doğumgünü olan 19 Mayıs gününde, alışmadık totoda don durmaz misali hanfendi kişiliğinden sıyrılıp özüne döndü Defne.

Amcasına gol attıktan sonra sevincini, göbeğini açıp, “İtte buu!” diyerek seyircilerle paylaştı.

Mumları yine bir gayret üfledi. Çocuğunu mum üflemeye çalıştıranlardan bahsetmiş miydim?!

Uçurtma uçurdu, kelebek kovaladı, böcek mıncıkladı, ineklerin ailesine iltica talebi tarafımca reddedildi, ailecek “guş gakası arıyos” etkinliği yaptık, yedik, içtik, güldük,eğlendik.

Duvar dibi dinlenmesi de kesmeyip, iki yaşına geldik diye huyumuz da değişecek değil ya diyip, uykudan sapıtınca Defne, kuyruğumuzu kıstırıp eve döndük.

Fotoğrafları da Defne sapıtmadan çektik ki ileride bakarken “Aaaay Defne’nin 2. doğumgününde de ne eğlenmiştik, Defne de ne uyumlu çocuktu, bizim torun huysuz biraz, kesin damadın anasına çekmiş, yoksa Defnemiz melekti melek…” diyebilelim.

Akşam tam da Defne’nin doğduğu saatte dilek feneri uçuralım isimli romantik çalışmamız rüzgarın sabotajının akabinde, yangın çıkıyor diye feneri tepelememizle son buldu. Olsun niyet önemliydi.

O gün..

Hep şükrettim.

Defne doğduğu için.

Benim kızım olduğu için.

İlk annelik deliliklerimi geride bıraktığım için.

Anneliğin tadını çıkarabildiğim için.

Sağlık, mutluluk, huzur…

Herşey için.

İyi ki doğdun Defnem! İyi ki…