günün en önemli öğünü, kahvaltı!

Defne yemeğini yerken ben Defne’yi yersem, ben Defne’nin yemeğini yemiş olur muyum?:)

baba-kız aşkı…

Şu görüntüyü görüp de kıskanmamak mümkün mü? Sen dokuz ay karnında taşı, mide bulantılarıyla boğuş, şişmanla, uykusuz kal, doğur, doyur, altını değiştir, sonra o gitsin babasına aşık olsun!!! Bu baba-kız aşklarını anlamak mümkün değil! Diyecektim ama vazgeçtim, çok iyi anlıyorum çünkü babacığım seni çoook seviyorum. Annecim sakın kıskanma, senin yerin bambaşka:)

Not:  Neyseki şimdilik sadece babasına aşık, ilerde elin oğluna aşık olunca bu kıskanç akrep kadını n’apacak hiç düşünmek istemiyorum!

haftasonu…

Cumartesi günü güneşli havayı kaçırmamak için Defne eşofmanlarını giydi, kendini sokaklara attı! Artık herşeyi ne kadar da çok merak ediyorsun dimi poğaça ayaklı kızım benim? Rüzgar yaprakları sallıyor, arabaların kornası çalıyor, köpekler kitaptakiler gibi sessiz değil, koşup havlıyor, dünyada bizden başka ne kadar çooook insan var…Dışarıda hayat çok renkli!

Pazar günü yağmurlar başladı. Biz giyindik sarındık yine de düştük yollara. Bu sefer çok önemli bir amacımız vardı. Bugün Uğur doğmuştu, kutlamak lazımdı! E biraz da süslenmek gerekti:)

Artık evden çıkmaya hazırız! Ha bi de “Defne abla oluyo!” haftası etkinlikleri dahilinde Defne anakucağından pusete geçti. İçinde pek bir minik kaldı Defnecik:)

insanlık için küçük, bizim için büyük bir adım!

Dün gece Defne ilk defa yatağında uyudu. Her ne kadar gece 12’den sonra olsa da, Defne uyurken koyduğumuzdan biraz kandırmacalı olsa da, gece 3 kere daha kalkmış olsa da, ekstradan bir gece yemeği rüşvet vermiş olsak da, oldu işte:) Defne kocamaaan yatağında tek başına uyudu. Abla oldu:)

sonbahar-kış kreasyonları…