Defne 28 aylık!

Defne bugün 28 aylık…

Koca bir kız.

Minik bir bebek.

Gündemimiz önce sağlık tabi, ve sonra çok ama çok mutlu olması bu aralar.

Ve ailecek verdiğimiz kararlardan pişman olmamak.

Çünkü Defne okula başladı.

Benim kafam karışık. Onun kafası karışık. Herşey çok yeni.

Anlatacağım ama sonra.

Defne artık benim minik arkadaşım.

Neden kanatlarımız olmadığını sorgulayan.

Ama anne kanatlarımız olsaydı, kuş gibi uçsaydık, yukarıda oynasaydık, işimiz bitince aşağı inerdik. Çok güzel olmaz mıydı?

Köpeklerin nasıl bir okula gittiğini merak eden.

Anne köpekler çok küçük, onlara göre de okul var mı?

Herkesle sohbet etmek isteyen.

Anne okulda arkadaşlarım beni duymuyor, adın ne diyorum beni duymuyor. Öğretmen duyuyor ama.

Beni çok seven.

Anne ben çitolatalı donmama seviyorum. Bir de seni. İkinizi de!

Kendine güvenen.

Anne ona binme, anastör bozulmuş. Asansör olabilir mi? Hayır anne, anastör.

Birlikte yapılanlardan zevk alan.

Anne, aşkam beraber gek bapalım, çünkü beraber bapmayı çok seviyom.

Her günü kutlamaya değer bulan.

Bugün iyi ki doğdun bapalım mı anne? Ama bugün senin doğumgünün değil Defne. Olsun bapalım mı, çok güzel olur.

Herşeye fikri olan.

Şimdi oyun oynayalım, sonra bapıştırma bapalım, sonra dans edelim, sonra uyuruz. Bu fikrimini beğendin mi?

Ve çok şapşal!

Defne sen bu fikirleri nasıl buluyorsun?

Düşünüyorum, düşünüyorum, sonra buluyorum.

Nerede peki o fikirler?

İşte burada, kafamın içinde.

Öperim ben o fikirleri.

Ama öpemezsin, çunkuu içinde.