İnsanlık için küçük bizim için büyük bir adım daha! 01 Şubat 2012 tarihi itibariyle anneannesi Defne’ye alkış yapmayı öğretmiş! Biz de bir şenlik, bir mutluluk sorma gitsin:) Sanki yarın Oscar almaya gidecek de, adı açıklandığında alkış yapamasaydı basına dalga konusu olacaktı, bizdeki sevinç o biçim! Defne de pek mutlu, pek hevesli. Nolur nolmaz unuturum falan diye akşam yatağa yattığında uyuyana kadar alkış yapmaya çalıştı kızım!
Artık darısı baybayların, tel sararların, bu tutmuş bu pişirmişlerin başına:)
yerim onu yerim:)
bu aralar dişleri çok kaşınıyor, o da seni yiyebilir! dikkat!:)
ozaman defneye kocaman bi alkışşş…hatta bize de..o yemeden durabildiğimiz için..:)
bence de:) 1 yaş sınırından sonra diş izli ısırık serbest bence! şimdilik kemirmek de:)
Öyle deme anneler için her geçen gün yeni bir mucize, benim kızım etrafa boş boş gülüyor ben herşeyi kendime yoruyorum, yarın bir gün alkış yapsa ben de sevincimden takla açarım herhalde:))
ya evet bizim evde hala kocamla sana daha çok güldü, yok bana daha çok güldü diye kavga var:) ama defne’ye yazık oldu, yavrum her dakika hadi alkış, hadi alkış tacizine maruz kalıyor sayemizde:)