az bir dur!

Hamileyken aylarca bebek odalarına baktım, koca karnımla mağaza mağaza gezdim, ona burun kıvırdım, buna kusur buldum, kendim çizdim, bozdum, Güney’le bolca kavga ettim, arada mızmızlandım, belki azzıcık da ağlamış olabilirim:) (Bkz. hamile manyaklığı) Son derece sabırsız ve söylenmeye başlayınca da çekilmez bir insan olan ben Güney’i de bezdirip daha Defne avuç içinden halliceyken (5. ay, doğunca değil canım, karnımdayken) odasını aldık koyduk. Kullandık mı? Ehh.

De, şimdi ne demeye hala bebek odalarına bakıyorum, işte onu bilemiyorum. Açgözlü müyüm neyim?