Evlenince çocuğuma iyi baba olur mu diye düşünmedim ben. Sadece benim çocuğum değil ki “çocuğumuz” olmalıydı zaten. Sevgili olurken de iyi bir sevgili olur mu diye düşünmedim. Beni çok sever mi, mutlu eder mi, hasta olunca bakar mı, şımartır mı, anlamsız yere kavga çıkartıp sonra barışmak istediğimde deliliklerimi çeker mi, bana hep aşık aşık bakar mı, üzgünken kucağına yatırıp saçlarımı sever mi, dünyanın en saçma şakalarıyla beni kahkahalara boğar mı, hep benimle hayal kurar mı diye de düşünmedim. Sadece sevdim.
Tüm olmazları oldurduk. Sevgili olduk. Evlendik. Hayal ettik. Minik ailemize Defne gelsin istedik. O testte iki pembe çizgiyi görünce “Biz hamileyiz.” dedi. İşte o zaman evet O muhteşem bir baba olacak dedim. Bizi çok sevecek, mutlu edecek, hasta olunca bakacak, şımartacak, deliliklerimizi çekecek, bize hep aşık aşık bakacak, dizine yatırıp saçlarımızı sevecek, bizi kahkahalara boğacak, hayaller kuracak dedim. Hiç onun annesi benim, ben bakar büyütürüm babası da yardım eder demedim. O hiç yardım etmedi bana. Yardım etmek denmezdi ona. Paylaşmak? Belki. Yaşamak? Evet. Madem bizim çocuğumuzdu o, beraber yaşamalıydı kahkahaları da, kavgaları da, kızgınlıkları da, acemiklikleri, eğlenceleri, krizleri de. ‘Hadi bakalıııımm Defne’ye annesi yedirir, baba da kaçaaar’ dediğimiz de oldu, ‘Madem senin kızın al babası o zaman bu gece sen uyut!’ dediğimizde. Çok yorgunum, hiç birşey yapmıyorsun, bir tek benim çocuğum mu diye kavga ettiğimizde. Ama aile olmak saçma sapan şeylere kavga edip, 5 dakika sonra barışmak, mutfak masasında beraber oturup sapı koparılmış çilekleri pudra şekerini batırıp yemek, az önce neye kavga ettiğini unutup Defnee hadi eller havaya yapalım demek değil miydi ki zaten?
İyi ki sen benim oldun, bu minik ailemizin babası oldun.
Ve babacım, iyi ki sen benim babam oldun…Yoksa muhteşem bir baba nasıl olur nereden bilebilirdim ve O’na muhteşem bir babasın diyebilirdim ki…
Allah mutluluğunuzu bozmasın tuba ve her daim katlanarak daim etsin.
Amin Ayşe. Hepimizinkini…Hepimizin çocukları mutlu ailelerde büyüsün…
her daim katlanarak devam etsin demek istemiştim . anlamışsındır gerçi sen onu
Siz çok güzel bir ailesiniz Tubacım.Allah ayırmasın ve hep mutlu olun..Uykuya dalmış,güzel Defnemi öpüyorum nanaklarından:))
Nuraycım, çok sağol. Allah hiçbirimizi sevdiklerimizden ayırmasın. Serkan’ın da işleri rahatlasın sizinle daha çok, daha çok vakit geçirsin ama sen de sonunda kızım babasını benden daha mı çok seviyor diye deli olma:)) Benim gibi:)
“biz” oluşunuzu ve “babanızı” anlatışınıza, espirili stilinize bayıldım! takipteyim 🙂
Çok teşekkürler Nazlı:) Ben de Alya’ya, fotoğraflara, gezilere herşeye bayıldım:)
Hoşgeldin..
tuba
Mutluluğunuz daim olsun tatlim sizin aileye bayılıyorum
Tütenciiim, çok teşekkürler:)))