Defne’ye “bir” kala…

 

Hep bir günlük yazmayı hayal ettim. Hamile olduğumu öğrendim andan başlayarak.. Hem güzel anları, hem üzüntüleri, sıkıntıları anlatacağım dedim hep. Bir defter aldım kendime hamile olduğumu öğrenince. Hevesle. Az da olsa yazmaya başladım birşeyler. Başta biraz tembellik sekteye uğrattı yazıları, sonraları yazacak şeylerin güzel anlardan çok canımı yakacak şeyler olması.. Çok şükür herşey güzel bitti, hayatımıza Defne geldi. Sağlıkla ve mutlulukla.. Defne 4 aylıkken yazmaya başladım buraya. Şimdi Defne’nin “bir” olmasına azıcık kala başa dönme zamanı galiba.. Taa en başa..

Aman yüksek lisanslar bitsin, ayy bir-iki yurtdışı gezisi içimizde kalmasın, biraz aylaklık, biraz gezelim tozalım, aa askerlik aradan çıkmadan bebek mi yapılır yahu diye diye bitirdik 5 seneyi. Hadi şimdi zamanı dediğimizde kontrolde minicik bir kitle çıktı dediler. Bize büyük hayal kırıklıkları yaratan minicik bir kitle.. Şimdi bir sorun yok ama 10 sene sonrası için acaba dedirten minicik kitle.. “Ama ben daha anne olacaktım” gözyaşları döktüren minicik bir kitle. Ve sonraki kontrollerde aslında hiç de olmadığını öğrendiğimiz, ohh dediğimiz (tabi bize bunu söyleyen özel hastaneye de verip veriştirdiğimiz) minik kitle!

Böyle olaylı başladı bizim hikaye. Sonra şükürler edip başladık Defne’yi beklemeye. Defne’den Defne diye bahsedeceğim hep çünkü Defne daha hiiiçç ortalarda yokken bile yine de Defne’ydi. Yakın arkadaşlarımızla geyik konusuydu. Sizin bir kızınız olacak, adı da Defne. Defne büyüyünce şöyle yapar. Defne’nin saçları şöyle olur. “Defne Çıngı” hımm güzel tasarımcı ismi olur. Defneler azıcık cadı olur.

Bayram tatili için Mersin’e gittik. Gezdik, eğlendik, yüzdük, kudurduk, daldık, çıktık. 12 Eylül’de referandumda oy kullanacağız diye erkenden çıktık dönüş yoluna. Ve yolda kaza yaptık. Çok şükür bize birşey olmadı, araba hasarlıydı, saatlerce bekleyip, kontrolleri yaptırıp, tanponumuzu bağlayıp düştük yola. Biz de bir neşe bir neşe.. Hızlı gittiği için arkamızdan çarpan arabadaki teyzenin “Aaa bu arabada ne böyle! İçine göçtü, iyi ki çocuk yok arabada, bak böyle arabayla çocuk yapılmaz” diye utanmazca tacizlerine rağmen. Defne arka koltukta değil ki içimde diye.. Bize birşey olmadı diye.. Daha hamile olduğumuzu bilmeden.. Bağlı tamponumuz, bacağımızda şortumuzla, son 10 dakikada yetişip oy bile kullandık. Bir eczane mi bulsak yaa dedik birden, esti aklımıza, izbe bir yerde izbe bir nöbetçi eczaneden test aldık. Geldik eve..

Başladık beklemeye. Güneşten kızarmış yanaklarımız heyecandan elma oldu. Hava 30 derece, hissedilen 50 oldu..Kalp çok hızlı atan bir organ oldu.. Zaman geçmedi, yaz tembeli oldu. Sonuç mu? Heyecan oldu, mutluluk oldu, şaşkınlık, korku, kahkaha, delilik, şımarma oldu.. Sipsilik 2. bir pembe oldu.. Defne oldu..

Hamilelik mi? Bir dahaki yazıya…

 

4 Responses to “ “Defne’ye “bir” kala…”

  1. nesteren dedi ki:

    anaam nasıl bir algıyla okuduysam 2.ye hamilesin sandım 🙂

  2. my little world dedi ki:

    Tubacım bir önceki yazına gelmiştim.Bunu gördüm..Duygusal da yazarmış Tuba dedim,hislendim.İyi ki iyi ki Allah korumuş Defneyi ve sizi..Devamını bekliyorum,çok sevgiler…

    • tuba dedi ki:

      canım benim çok teşekkürler.. bizimki sonu güzel biten ama biraz zor geçen bir hamilelikti, en kısa zamanda yazacağım devamını da.. öperim kızı da seni de:))

Trackbacks/Pingbacks

  1. Benim kocaman bir göbeğim vardı! | Cangama - [...] Defne’nin hayatımıza geleceğini -tamam, evet, biraz da altüst edeceğini:)- nasıl haber verdiğini anlatmaya başlamıştım. Şurada… [...]

nesteren için bir cevap yazın Cevabı iptal et

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir