Defne 8 aylık!

 

Dün itibariyle Defne artık 8 aylık! Her defasında zaman ne de çabuk geçiyor, daha dün elim kadardı muhabbeti yapmak istemiyorum ama da-ya-na-mı-yo-rum! Daha dün elim kadardı beee! Hem mutlu oluyorum büyüdükçe, hareketlendikçe, bizimle ve tüm dünyayla daha çok iletişim kurdukça, hem de çabuk mu geçiyor herşey, birşeyler mi kaçırıyoruz hissiyatı kalbimin kenarında bir yerde oturuyor hep. 1 yaşına kadar bu veletlere “bebek” deniyormuş da bir yaşından itibaren “oyun çocuğu” kategorisine geçiyorlarmış ya, öyle erkenden çocuk falan diyemem bebeğime ben! Bir Türk annesi olarak, Defne artık “Anne yeteeerrr!” diye cinnet geçirene kadar bebeğim diye sevmek niyetindeyim kendisini, bu da üniversite yıllarına falan tekabül edebilir, karışmam:) Ayrıca “bebeğim” dememi öpüp başına koysun zira 30’unu geçmiş ben ve benim gibileri “boncuk, kuşum, minik kuzum” diye seven anneler var, onlar kendilerini biliyorlar:)

 

 

Gelişmeler? Var. Olmaz mı? Çeşit çeşit.

Yemek: Çorba savaşlarında durum lehimize dönmeye başladı, az mı? Kıymaları dilinin ucuyla itip boncuk boncuk dizmekten sıkıldı, yemeye karar verdi. Artık yemekleri ağzına almamak yerine, alıp püskürtmek, alıp biriktirip toplu püskürtmek, hapşırıp püskürtmek, gülüp püskürtmek daha eğlenceli! Kabak, havuç, patates, kıyma tamam gibi de doktor pırasa dedi, karnıbahar dedi, bu savaş burada bitmez dedi. Ahhh ahh…

Emekleme: Emekleme konusu hala bir muamma. Emeklemeye hevesi, yürümeye yeteneği var diyelim:) Emekleyerek 15 cm ilerleyemezken, ellerinden tutunca 15 m gidebiliyor.

Diş: Yok. Damağın altındaki ele gelen tırtığı sayarsak 0.25 dişi var, hakkını yemeyelim!

Uyku: Artık söylenmeyeceğim! Kucakta çok zor deyince, beşikte devamlı sallanmaya, beşik zor deyince, yanımızda yatmaya, 3 kere de kalkılır mı yuh deyince 5 kere kalkmaya başlıyor! Çevresiyle çok ilgili çocuklar az uyurmuş diyorlar. Yersen:)

 

Genel hal ve gidişat: Kendini “çığlık” la ifade etmekten vazgeçti. (Neyseki, bkz. 7. ay) Artık bizimle bayağı oyun oynuyor, şakadan anlıyor, kızıyor, ağlıyor, kahkahalarla gülüyor, ama eskisi gibi herşeye değil. Gerçekten komik olmak gerekiyor ama gerçekten. Herşeyi delice merak ediyor, görmek istediği birşey için engel tanımıyor, biz de dahil. Önüne geçen herkesi, herşeyi itip, sağdan soldan bakıyor. “Heeey” diye sesleniyor, yeterince ilgilenilmediğini düşünürse “heeeeyyyyyy” diye çığlığı basıyor. Önüne ekmek kırıntısı koyunca serçe gibi toplayıp yiyor. Kitapları sadece kemirmek için kullanmıyor artık, takriben 3 dakika özel ilgi gösteriyor. Evde en çok 2 m2’lik çamaşır odasını, dışarıda her yeri seviyor. Bir de en çok beni seviyoooorr:)

Ha bi de saçı var artık. Toka bile takıyor:)

 

 

 

12 Responses to “ “Defne 8 aylık!”

  1. Niffea dedi ki:

    Yerim ben bu 8 aylığı, maşallah:)) Benim kızım 42 günlük ve ne zaman bu kadar büyür merak ediyorum. Bana çook uzak geliyor:)Şu anda benimki kelleşmeye başladı mesela.. Defnenin maceralarını ne zamandır okuyorum, çok samimi ve güzel yazıyorsun. Çok güzel bir anı olacak ona:) sevgiler.

    • tuba dedi ki:

      teşekkürleeer:) merak etme, ben ilk 1-2 ay gün değil saat sayıyordum zaman çabuk geçsin diye:) sonra birbirimize alışıp, işler yoluna girdikçe zaman da hızlanıyor:) Kuzenime sormuştum 40’ı çıkınca birşey değişiyor mu gerçekten, yoksa şehir efsanesi mi diye. Değişiyor tabi değişmez mi, bebek aynı ama sen acıya alışıyorsun demişti:) Kutsal 40 gün olmuş, şimdi sıra mucizevi 3 ayda! Ha gayret:)

  2. maşallah bu güzelliğe 😀

    • tuba dedi ki:

      çoook teşekkür ederiiiz:)) defne bana benziyor diye kendimi avutuyorum ya, ona güzel denince üstüme de alınıyorum:)

  3. nesteren dedi ki:

    yavrum benim ne güzel gülüyor.
    nice güzel ayları olsun tontişinn.
    bizim ki de gülmeye başladı ufaktan ama kime bilmiyoruz 🙂
    öperim o yanaklarını onun.

    • tuba dedi ki:

      teşekkürler nesteren:) alis gülsün de kime olduğunu boşver, ben tüm gülüşleri ve güzel yönlerini kendi üstüme alınıyorum, tüm huysuzlukları babaya benzetiyorum, oluyo bitiyo! alise öpücükler…

  4. nilsmum dedi ki:

    yerim ben bu 8 aylık bebişi. Bebeğim diyeceğiz tabi, ya ne diyeceğiz. Ben şahsen Nil’i her ortamda minik kuşum, lokumum…diye sevmeyi düşünüyorum, kocaman bir kız olduğu zaman bile:)

    • tuba dedi ki:

      ya sorma 31 yaşındayım annem de beni kuşum diye seviyor:) genlerimizde var, elimiz mahkum biz de öyle yapacağız!

  5. ebru dedi ki:

    Sevgili Tuba, Güney

    Burayı pek az kullanıyorum, neyse ki Defmne’ye 8. ayda yetiştim.

    Pek güzel,pek harika. Mucizelere bakmak insana iyi geliyor. Güle güle büyüsün. Her gününüz neşeli sevinçli geçsin.
    Bu arada sen onun annesi olduğun için o hep senin bebeğin kalır, ister söylersin ister söylemezsin değil mi? Doya doya söyle, dünya duysun 🙂
    En çok da şunu sevdim: Defne’den önce ne mi yapıyorduk, bilmiyoruz:)
    İşte budur dedim, hayat…. Sevgi ve sevinçle kalın..

    • tuba dedi ki:

      Ebrucum, senden haber almak ne güzel… Uzun zaman oldu görüşmeyeli, ve evet hayatımız epey değişti:) Ankara’daysan en yakın zamanda, değilsen Ankara’ya gelir gelmez görüşmek, seni Defne’yle tanıştırmak isteriz:) Özledik..

      Sevgiler…

  6. feyza dedi ki:

    merhabalar benimde kızım var 11 aylık sitenizi yeni keşfettim çok güzel görünüyor benimde kızım halının üzerinde oynuyor ve onu soğuktan koruyacak bişey bulamadım yerde oynarken yorganmı bu üzerinde oynadığı

    • tuba dedi ki:

      merhaba, biz de hep yerde oynadığı için çareyi halının üzerine minder sermekte bulduk. minder 1.20 x 1.20 gibi, annem dikmişti ama küçük bir yorgan da aynı işi görür heralde. kızınıza da sevgiler:)

tuba için bir cevap yazın Cevabı iptal et

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir