Defne 7 aylık!

 

Defne artık kocaman bir 7 aylık! Artık çeşit çeşit kendini ifade etme tarzı var:

Keyfi yerindeyse neşeli bir çığlık.

Birşeyi almak istiyorsa orta uzunlukta bir çığlık.

Oyun oynuyorsa, eğleniyorsa kahkahalı çığlık.

Yaptığı işten, durduğu yerden sıkılmışsa kesik kesik çığlık.

Oyun oynamayı abartıp kudurmuşsa kesintisiz çığlık.

Uykusu gelmişse ve direniyorsa o çıkan sese çığlık demiyoruz artık, o siren:)

Yemek? Gelişmeler var. Ama bu hep daha fazlasını isteyen ana-baba un çorbasını içti diye sebze çorbasına, sebze çorbasına öggghhh demiyor artık diye kıymalı sebze çorbasına terfi edip durdukları için mücadeleye devam! Çorbanın içindeki sıvıdan hallice kıymaları dilinle çıkarıp, alt dudağına inci gibi diziyorsun ya Defne, bu mücadelede gösterdiğin azmi içten içe takdir bile ediyorum. İşime gelmiyor o ayrı.

Emekleme? Koltuktan tutunup, uzuuun bir süre(kendine göre uzun canııım, görmemişin kızı konusunu tekrar açmayalım) ayakta durabiliyor. Amaaa bir emekleme konusu var kiii! Bu bahsi lütfen kapatalım. Defne rahatsız oluyor! Yüzüstü koyduğumuzdaki “kendini ifade etme tarzı” ndan yukarıda bahsetmeyi unutmuşum. Ekleyelim.

Diş? Yok. 3. aydan beri “Bak bak ,elini nasıl ağzına alıyor, ee kaşınıyor demek ki, diş bu diş.” , “Ayy nasıl salyası akıyor, napsın çocuk, kesin bu diş.”, “Amaaan dün gece de hiç uyumadı, huysuzlandı, yazık demek diş geliyor.” diye diye 7. ayı da bitirdik. Artık bu numaraları hiç yemiyorum. Bilesin.

Uyku? Hani rüyalar REM uykusunda görülüyor sonra derin uykuya geçiliyor ya, ben bol bol rüya görüyorum diyeyim siz anlayın! Ha bi de taaa Ekim ayında “Defne abla oluyor” etkinlikleri kapsamında yatağında tek başına uyumuştu ya o sadece bir kere oldu. Kayıtlara geçsin.