Defne 5 aylık!

 

Defne’m, canım, bugün 5 aylık oldun. Doğduğunda ilk annelik heyecanları, acemilikleri, ürkeklikleri yaşarken ben, 40 gün nasıl geçecek, 3 ay nasıl dolacak diye merakla bekliyordum hep. Zaman çabucak geçsin, hemen büyü, elinden tutup gezeceğimiz yaşlara gel istiyordum bir an önce. Şimdi…Şimdi her anını doya doya yaşamak istiyorum. Her hareketini, gülüşünü, korkunca dudağını nasıl “C ” yaptığını, eğlenmek için çıkardığın buuuuurrrp seslerini ve köpüklerini, sabahları uyandığında fırından yeni çıkmış ekmek gibi mis kokan gıdını, “kışt kışt kışt” deyince attığın kahkahaları, meraklı bakışlarını, esnerken ağzını kocamaaan açışını, yüzüne üfleyince gözlerini kırpışını, herşeyi aklıma kazımak istiyorum.  Korkuyorum seninle ilgili birşeyleri kaçırmaktan.

Bugün doktora gittiğimizde “Bu tatlı kızla her anınızın tadını çıkarın. Çok çabuk büyüyorlar. ” deyince bir kere daha ürktüm birşeylerin hızlıca geçip gitmesinden. Zaman çok çabuk geçmesin. Her anın keyfini çıkaralım.

Ha bir de doktor teyzesi “Annesi iyi ki doğurmuş Defne’yi. Çok tatlı bir kız.” dedi.

İyi ki doğurmuşum seni, iyi ki gelmişsin hayatımıza.

Not: Defnecik normal kilosunda, normalden uzun boyda, motor gelişimi gayet iyi, meraklı bir kurabiyeymiş. Bugünden itibaren çorba denemeye başlayacak tatlı bir gurmeymiş. Maşallah deyin bakayım:)